امام عسکرى علیه السلام :
همه پلیدى ها را در خانه اى نهادند و کلید آن دروغ است.1
.
تقواى الهى پیشه کنید و مایه زینت ما باشید ، نه مایه سرشکستگى ما.2
.
بیاییم به خاطر روی نورانی آقا امام زمان(عج) کمتر به هم دروغ بگوییم.
شهادت امام حسن عسکری علیه السلام بر همه تسلیت باد.
1:میزان الحکمه ، ح 17410.
2:بحار الأنوار ، ج 78 ، ص 372.، منبع تصویر؛ سایت تبیان
رهبر معظم انقلاب: چرا برای کشـور هزینه درست کردید؟ اگر خدای متعال به این ملت کمک نمی‌کرد، گروههای مردم به جان هم می‌افتادند، می‌دانید چه اتفاقی می‌افتاد؟ می‌بینید امروز در کشورهای منطقه، آنجاهائی که گروههای مردم مقابل هم قرار میگیرند، چه اتفاقی دارد می‌افتد؟کشور را لبِ یک چنین پرتگاهی بردند؛ خداوند نگذاشت، ملت هم بصیرت به خرج دادند. در قضـایـای سـال ۸۸، این مسـئله‌ی اصلی است؛ این را چرا فراموش می‌کنید؟
باید حواسمان را جمع کنیم، بفهمیم که: «من نام لم ینم عنه»1؛ اگر ما اینجا خواب برویم، جبهه‌ی دشمن، پشت سنگر خودش معلوم نیست خواب رفته باشد؛ او بیدار است، علیه ما توطئه خواهد کرد. به نظر من، فتنه‌ی سال ۸۸ هم همین بود؛ برای ما یک زنگ بود، یک زنگ بیدارباش بود.
تصویر از پایگاه رهبری
۱ ) نامه ۶۲ : از نامههاى حضرت علی(علیه السلام) است به اهل مصر که با مالک اشتر فرستاد، زمانى که او را به حکومت مصر منصوب کرد.
ادامه پست قبلی:
به هر حال گناهان آثار دارد:روحى و جسمى،مستقیم وغیرمستقیم.گناهان اجتماعى بدبختیهاى غیرمستقیم است،یعنى اولاً وابتدائاً اثر گناه عاید اجتماع مى‌شود ولى بعد چند برابر شده وبرمى‌گردد.در اجتماع قانون محاکات و مشابهه حکمفرماست.
اجتماع،هم خوبى را چندبرابر مى‌کند و هم بدى را.افراد اجتماع هرکدام به منزلهء آیینه‌اى نسبت به دیگرى مى‌باشند و آنچه در دیگران‌است حکایت مى‌کنند....
٢ .گفتیم که بعضى خیال مى‌کنند که خدا انسان را میان دوخوشبختى یا دو بدبختى مخیر کرده است.اولاً این مطلب فى حد ذاته درست نیست.پیغمبر اکرم و هیچ پیغمبرى به مردم نگفت ایهاالناس!شما براى اینکه در آن جهان خوشبخت شوید بیایید و در این دنیا متحمل بدبختى بشوید.برعکس،بدبختى دنیا را معلول تمرد ازپیشنهادهاى خود ذکر کردند.در اسلام که یک دین اجتماعى است نویدهاى بزرگ دنیایى است:وَ نُریدُ أنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفوا فِى الْأرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أئِمَّةً...وَعَدَ اللّٰهُ الَّذینَ ٰ امَنوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِى‌الْأرْضِ...إنَّ الْأرْضَ للّٰهِ ِ یورِثُها مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَالْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقینَ.وَ لَقَدْ کَتَبْنافِى الزَّبورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ....
رسول اکرم در یوم الانذار صریحاً وعده داد ملک شرق و غرب را.
و ثانیاً بهترین مشوق گناه این است که ما این‌طور تبلیغ کنیم که گناه به این دلیل گناه شمرده شده که خوشبختى است،خوشبختى گناه است.این خود یک نوع تبلیغ به طرف گناهکارى است.به عبارت دیگراین گونه تبلیغ خود وسوسهء گناه را در اطراف ایجاد مى‌کند.
منبع: کتاب یادداشتهای شهید مطهری جلد 1 صفحه494-497
*ادامه طولانی تر هست.در صورت تمایل بخوانید.
معمولاً ما وقتى که ایمان را معنا مى‌کنیم،مثلاً مى‌گوییم ایمان به‌اسلام یا قرآن پیغمبر این است که اعتقاد داریم که اسلام و قرآن و گفتهءپیغمبر حق است و از جانب خداست،و در این جهت نمى‌توانیم بین‌یک نوع علاقه و عادت و تلقینى که در ما هست با ایمان و تصدیق‌حقیقى فرق بگذاریم بلکه بین اظهار سرسرى و طوطى وارى با ایمان‌واقعى فرق نمى‌گذاریم و یک سلسله اعمال و تظاهرات را که هزار نوع‌ریشهء روحى دارد،اینها را دلیل بر ایمان مى‌گیریم.
بهترین دلیل ایمان این است که ما به گفتهء پیغمبر ایمان داشته باشیم‌به این معنى که به اثر دستورهاى پیغمبر ایمان داشته باشیم و واقعاًهمان طورى که به یک طبیب و آثار گفته‌هاى او ایمان داریم به آثارگفته‌هاى پیغمبر ایمان داشته باشیم.به‌طور مسلم واجب و حرام ومکروه و مستحب همه اثر دارند،گناهان را مخصوصاً بدانیم که اثر دارند.وقتى ما واقعاً مؤمن‌هستیم که به آثار گناهان اعتراف و تصدیق داشته باشیم.
متأسفانه بعضى این‌طور خیال مى‌کنند که گناه خوشبختى است‌ولى چون خداوند نمى‌خواهد که بشر دو خوشبختى داشته باشد هم دردنیا و هم در آخرت و باید از دو خوشبختى یکى را انتخاب کند،از این‌جهت هر که در دنیا خوشبخت شود،به جرم این خوشبختى باید در آن‌جهان عذاب بکشد.این است طرز تصور مردم از گناه که مستند به یک‌همچو فکر غلطى است.این است که گناهان را عین خوشبختیهامى‌دانند و حال آنکه مطلب برعکس است؛خوشبختى گناه نیست یاگناه چون خوشبخت کننده است گناه نیست،بلکه بدبختى گناه است وبه تعبیر دیگر گناه چون موجب بدبختى است گناه است.
منبع: کتاب یادداشتهای شهید مطهری جلد 1 صفحه493-494
پینوشت؛ این یادداشت ادامه دارد،بنابراین در صورت تمایل بفرمایید.
براستى که کمک از جانب خداوند به اندازه هزینه مى رسد
و صبر از جانب خداوند به اندازه گرفتارى مى آید.
.........
کنزالعمال، ج6، ص347، ح15993
.....................................................................
در اگر بر تو ببندد، تو مرو و صبــــر کن آنجا
ز پسِ صبر، تو را او، به سر صـــدر نشاند
و اگر بر تو ببندد همه ره‌ها و گذرها
ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند
"دیوان شمس"
بر طاعت خدا صبر کن و در ترک معاصى او شکیبا باش ؛
زیرا دنیا لحظه اى بیش نیست.
آنچه گذشته جاى شادى و غم ندارد و از آنچه نیامده نیز خبرى ندارى .
پس لحظه اى را که در آن به سر مى برى ، صبور باش چنان که گویى خوشبخت و خوشحالى.
بحارالأنوار، ج75، ص311، ح1
دلم که آهوی وحشی ست، مانده سرگردان
شما طریق هدایت، به او نشان بدهید
شهادت امام رضا علیه السلام بر ساحت مقدس امام عصر عج و همه محبان آن حضرت تسلیت باد.
امام رضا- علیه السلام - می فرمایند:
"کسی که توان جبران گناهانش را ندارد، زیاد بر حضرت محمّد و اهل بیتش(علیهم السلام)صلوات و درود فرستد،
که همانا گناهانش ـ اگر حقّ الناس نباشد ـ محو و نابود گردد." (جامع الا خبار ص 59، بحارالا نوار: ج 91، ص 47، ح 2)
.........................................................
هیچ موجودی از هیچ موجود دیگری راضی نمی‌شود، مگر به وساطت مقام امام هشتم؛
هیچ انسانی به هیچ توفیقی دست نمی یابد و خوشحال نمی شود، مگر به وساطت مقام رضوان رضا (سلام الله علیه)؛
و هیچ نفس مطمئنه ای به مقام راضی و مَرضی بار نمی‌یابد، مگر به وساطت مقام امام رضا!
او نه چون به مقام رضا رسیده است، به این لقب ملقّب شده است! بلکه چون دیگران را به این مقام می‌رساند، ملقّب به رضا شد.
"قرآن حکیم از منظر امام رضا (ع)"،عبدالله جوادی آملی
چرا به امام هشتم «قبله هفتم» می‌گویند؟
مرد سرگردانی که در امر خداشناسی گرفتار شک و تردید شده بود، خدمت امام صادق علیه السلام عرض کرد:
« ای فرزند رسول خدا(ص) مرا راهنمایی کن به این که خدا کیست! زیرا وسوسه گران مرا حیران ساخته اند، امام فرمودند: ای بنده خدا! آیا هرگز سوار بر کشتی شده ای ؟ عرض کرد آری، فرمود: هرگز کشتی تو در آنجایی که هیچ کشتی دیگری برای نجات تو نبوده، و قدرت بر شناگری نداشته ای، شکسته است ؟ عرض کرد: آری، فرمود: در آن حالت آیا قلب تو به این امر تعلق گرفت که موجودی هست که می تواند تو را از آن مهلکه نجات دهد ؟ عرض کرد آری. امام صادق علیه السلام فرمود: او خداوندی است که قادر بر نجات است در آنجا که هیچ نجات دهنده و فریاد رسی نیست.
نتیجه این که هر انسانی از راه دل و فطرت خود به وجود خداوند قادر، عالم، خالق حی و مهربان و... معرفت و شناخت و گرایش دارد و اگر هم در اثر عواملی از وجود خداوند غافل باشد، نمی تواند انکار کند در دوران زندگی اش حادثه ای رخ نداده است که دست او را از همه جا کوتاه ننموده، و او را متوجه وجود خداوند نکرده باشد.
بحار الانوار، ج 3، ص 41.
