سَلامٌ عَلى‏ آلِ یس‏، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا داعِىَ اللَّهِ وَرَبَّانِىَّ آیاتِهِ

*اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج*

 

...........................

اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّةِ

سلام بر تو ای خاتم مهربانی و عشق!

سیاه پوش بیست و هشتمین روز صفر، شانه به شانه آسمان فشرده در ابر مدینه مى گریم

دست هایم فصل کوچ تو را چگونه تحریر کند، اى پیام آور زیباترین روزهاى جهان!

*****

سلام امام غریب من!

تو کریم اهل بیتی، من تهی دست و فقیر

ای عصای دست مادر، دست ما را هم بگیر

*****

السلام علیک یا امام الرئوف!

کوچه های توس، هنوز بوی عطرآگین تو را می دهد

و آوای غریب ملائک هنوز در طواف حریم کبریایی ات به گوش می رسند.

*****

اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجِّل فَرَجَهُم وَ اَهلِک اَعدائهِم

همه دارند به سوی تو می آیند...طبق معمول منِ بی سر و پا جا ماندم

گریه کلید قلب است و دلی که مغموم و محزون باشد، با گریه باز می شود.

آن قدر گریه می کند که در دلش گل می روید.

حزن، غم شدید است که گریه ندارد.

وقتی غم روی غم بیاید، دل می شکند و گریه آغاز می شود و دل آرام می گیرد.

گریه اسلحه ی مومن است. کربلا اسلحه ی مومن است.

امام حسین علیه السلام برای گریه خلق شده و قتیل العبرات است؛

یعنی کشته ی اشک هاست.

مصباح الهدی، سخنان مرحوم حاج اسماعیل دولابی، نوشته ی مهدی طیب