روایات به ما نوید می‌دهد که نباید روحیه‌مان را ببازیم. ابرقدرت ها با وجود تمام امکانات مادیشان، با این نیروهای سنگینشان، نمی توانند با ما کاری بکنند. ما پشتیبان داریم، وعده‌های خدا را داریم.
اگر ایمان داشته باشیم هیچوقت از این تهدیدها نمی‌ترسیم.البته خودمان را هم باید آماده کنیم.
یکی از وظایف سنگینی که به عهدة ماست دعا برای فرج حضرت بقیة الله (علیه السلام) است. فکر نکنید این یک دعای ساده است. می‌گوییم خدایا فرج امام زمان (علیه السلام) را نزدیک کن؛ یعنی داریم برای تغییر سرنوشت جهان دعا می‌کنیم. مسئله، فردی نیست، منطقه‌ای نیست، سرنوشت جهان به ظهور حضرت بستگی دارد. این دعا، از همة دعاها مهم‌تر و واجب‌تر و لازم‌تر است. اگر خواستیم برای دینمان دعا کنیم، باید برای فرج حضرت دعا کنیم. اگر برای دنیا دعا می‌کنیم باید برای فرج حضرت دعا کنیم. برای فرد یا جامعه، برای هرچه خواستیم دعا کنیم، باید بدانیم که رسیدن به همة این‌ها در گرو فرج آقا امام زمان (علیه السلام) است.
اگر مراجع ما، بزرگان ما، تأکید دارند که فکرمان و دعاهایمان را روی فرج آقا امام عصر (ع) متمرکز کنیم، برای این است که ما را متوجه اهمیت موضوع کنند. این مسئله خیلی مهم است.
با خلوص نیت باید دعا کرد. قرآن می‌فرماید:«قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاؤُکُم» (1)بگو پروردگارم برای شما اجری قائل نیست اگر دعای شما نباشد.باید دعا کرد.
