علمدار جبهه ها

طعم عسل

شیرینی آن هنگامی را تداعی می کند

که در بحبوحه ی تاریخ،

تو را یافتم

و تــــــو

چه دستاورد بزرگی بودی از برایم و هستی.¹

...................................

"هر چه که می‌کشیم و هر چه که بر سرمان می‌آید از نافرمانی خداست

و همه ریشه در عدم رعایت حلال و حرام خدادارد.

شما هیچ لازم نیست اگر یه کاری رو برای خدا می کنید این کارو بگید. اگر کار برای خداست گفتن پس برای چه؟

اگر در پیروزی‌ها خودمان را دخیل بدانیم این حجاب است برای ما، این شاید انکار خداست."²

.................................

8 اسفند سالروز شهادت علمدار جبهه ها، فرمانده ی لشکر 14 امام حسین علیه السلام، شهید حاج حسین خرازی، تبریک و تسلیت باد.

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک اعدائهم

____________________________________________________________

1- دل نوشته ای از یک دوست خیلی عزیز و بزرگ درباره ی شهید حاج حسین خرازی

2- بخشی از سخنان شهید حاج حسین خرازی

إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصّابِرینَ...

رسول اکرم صلى الله علیه و آله می فرمایند:

براستى که کمک از جانب خداوند به اندازه هزینه مى رسد

و صبر از جانب خداوند به اندازه گرفتارى مى آید.

.........

کنزالعمال، ج6، ص347، ح15993

.....................................................................

در اگر بر تو ببندد، تو مرو و صبــــر کن آنجا

ز پسِ صبر، تو را او، به سر صـــدر نشاند

و اگر بر تو ببندد همه ره‌ها و گذرها

ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند

"دیوان شمس"

امام کاظم علیه السلام می فرمایند:

بر طاعت خدا صبر کن و در ترک معاصى او شکیبا باش ؛

زیرا دنیا لحظه اى بیش نیست.

آنچه گذشته جاى شادى و غم ندارد و از آنچه نیامده نیز خبرى ندارى .

پس لحظه اى را که در آن به سر مى برى ، صبور باش چنان که گویى خوشبخت و خوشحالى.

بحارالأنوار، ج75، ص311، ح1

السلام علیک یا غریب الغربا و یا معین الضعفا و الفقرا

دلم که آهوی وحشی ست، مانده سرگردان

شما طریق هدایت، به او نشان بدهید

شهادت امام رضا علیه السلام بر ساحت مقدس امام عصر عج و همه محبان آن حضرت تسلیت باد.

امام رضا- علیه السلام - می فرمایند:

"کسی که توان جبران گناهانش را ندارد، زیاد بر حضرت محمّد و اهل بیتش(علیهم السلام)صلوات و درود فرستد،

که همانا گناهانش ـ اگر حقّ الناس نباشد ـ محو و نابود گردد." (جامع الا خبار ص 59، بحارالا نوار: ج 91، ص 47، ح 2)

.........................................................

هیچ موجودی از هیچ موجود دیگری راضی نمی‌شود، مگر به وساطت مقام امام هشتم؛
هیچ انسانی به هیچ توفیقی دست نمی یابد و خوشحال نمی شود، مگر به وساطت مقام رضوان رضا (سلام الله علیه)؛
و هیچ نفس مطمئنه ای به مقام راضی و مَرضی بار نمی‌یابد، مگر به وساطت مقام امام رضا!

او نه چون به مقام رضا رسیده است، به این لقب ملقّب شده است! بلکه چون دیگران را به این مقام می‌رساند، ملقّب به رضا شد.

"قرآن حکیم از منظر امام رضا (ع)"،عبدالله جوادی آملی

چرا به امام هشتم «قبله هفتم» می‌گویند؟

یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه

اَلسّلام‌ُ عَلَیکَ یارَسُول‌َ اللهِ،اَلسّلام‌ُ عَلَیکَ یا نَبِى‌ّ اللهِ،

اَلسّلام‌ُ عَلَیکَ یا خاتَم‌َ‌ النّبِیِّین‌َ

و

اَلسّلام‌ُ عَلَیکَ یاحَسَنَ بنِ عَلِیِ اَیُّهَا المُجتَبی یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ

..............................................

ای خاتم مهربانی و عشق!

سلام بر تو که گام های مهتابی ات،

شب های جهل بشر را به جاده های راستی کشاند.

یا رسول الله!

مثل تو دیگر در پهنه ی زمین تکرار نخواهد شد،

اما با تکرار صلوات بر تو، نور حضورت را،

در قلب خود، احساس می کنیم.

..................................................

ای کریم آل طه!

سلام بر تو ای غریب تر از هر غریب!

سلام مزار بی چراغ، تربت بی زائر، بهشت گمشده!

سلام آتشفشان صبر، چشمان معصوم، جگر سوخته و پیکر تیرباران شده!

سلام، امامِ غریبِ من!

اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجِّل فَرَجَهُم وَ اَهلِک اَعدائهِم

السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک

یک سلامم را اگر پاسخ بگوئی میروم

                                                                                                                                                                                           عزتش را با تمام شهر قسمت می کنم

..............................

دلتنگ محرمم و بساطی که برچیده می شود کم کم، و بی قرار آمدن فاطمیه "سلام الله علیها"

داستان یک مرد...

ای امام زمان من و ای آخرین حجت حق !!

امروز تو مانند جدت حسین(ع) (هل من ناصر ینصرنی ) می خوانی.
نیک میدانم بارها و بارها دنبال من فرستاده ای که نزدیک تو بیایم، توسط آنهایی که دانسته و یا ندانسته پیک تو بوده اند.

آخر همه چیز را که آشکارا نمی گویند. آری یکی دو بار هم نبوده که کتمانش کنم .

*اما تو همه را می خوانی . هر که را به بهانه ای*

من نمی دانم که چرا نمی توانم زهیر وار اجابت کنم، اما نیک میدانم که برای زهیرشدن باید "خیمه های تعلق را بکنم " " وسائل حجاب را جمع کنم " و " چادر ارادت و اطاعت نزدیک خیمه تو بر پا کنم "

نیک می دانم که "باید دنیا را و هر آنچه را و هر آن کس را که سهمی از محبت تو از قلبم می رباید طلاق دهم ."

و تصمیم با تو بودن و فدا شدن بگیرم . می دانم زهیر شدن بسیار مشکل است لکن شیرینی آن چیز دیگری است و می ترسم که اگر هم چون زهیر نکنم ، بمانم و می دانم که :

برای رفتن آمده ام نه برای ماندن.

السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک

لب تر کند پیاله‌ی کوثر تو هم برو
برخیز علیِّ اصغر ِ خیبر تو هم برو

از صبح گریه کردی و دلشوره داشتی
دیدی رسید نوبتت آخر تو هم برو

شش ماه میشود به تو من خو گرفته‌ام
باشد عصایِ پیری مادر تو هم برو

فکر ِ دلِ شکسته‌ی عمه نمیکنی؟!
کم بود ماتم علی اکبر؟! تو هم برو

هر شعبه‌ی سه شعبه برای تو نیزه ‌ای ست
در بزم تیر و نیزه و خنجر تو هم برو

بعد از عمو ماندنت اصلاً صلاح نیست
او رفت پیش ساقی کوثر تو هم برو

تا خیمه ها هنوز به غارت نرفته است
قبل از شروع معرکه بهتر تو هم برو

"جواد پرچمی"

التماس دعا

لایوم کیومک یا اباعبدالله (علیهم السلام)

داریم با "حسین، حسین" پیر می‌شویم

                                                                                                  

                                                                                                                          خوشحال از این جوانی از دست داده ایم

دل نوشته ی 7: دل نوشته ای از جنس شکرگزاری

"یالطیف"

سلامی به زیبایی برگ ریزان پائیز؛

چقدر دلم برای دل نوشته، نوشتن در وبلاگ تنگ شده بود. مدت هاست که دنبال یه بهانه ای بودم که دل نوشته ای بنویسم(شاید بیشتر دل نوشته ای که حرفی برای گفتن داشته باشه)؛

این چند مدت اخیر شاید نزدیک به دو یا سه هفته ولی بیشتر این یه هفته ای  که گذشت بین یه برزخ گیر افتاده بودم. یه برزخ زندگی، چقدر همیشه از این برزخ ها فراری ام، ولی خب گریزی نیست، همه ی ما هر ازگاهی در برزخ گیر می افتیم.

منظورم از برزخ یعنی سر دو راهی قرار گرفتن برای انتخاب یه موضوع یا موضوعی دیگه، (در این مواقع که دچار سردرگمی میشم و هنوز تصمیم نگرفته ام همیشه میگم توی برزخ گیر افتادم)؛

اما خداروشکر امروز تصمیمم رو گرفتم و مسیری رو که باید انتخاب می کردم، انتخاب کردم. حالا باید در این مسیر بیشترین تلاشمو با توکل بر خدا بکنم. چون دیگه این تصمیم گرفته شده و راه بازگشتی نیست. شما هم برای موفقیتمون از روی محبّت دعا کنید.

خداروشکر، الان چقدر حس آرامش دارم؛

الان بیشترین دغدغه ی زندگیم، سلامتی یکی از عزیزترین افراد زندگیمه، که اون رو هم با تمام وجودم به خدا سپردم. به خدا که بهترین نگه دارنده ست. تا همین الان که دوام آوردم در رابطه با این مساله، به خاطر بودنِ خداست، هر شب قبل از خواب به خدا میگم که بهترین عزیزم رو به تو سپردم و ایمان دارم که تو بهترین نگه دارنده ای، چقدر حس بودن و داشتن خدا زیباست و چقدر خوبه که همیشه هست، همیشه وجودش و حس بودنش باعث دلگرمیه و همینه که باعث میشه توی خیلی از گرفتاری های زندگی به بودنش دلگرم باشیم و ناامید نشیم. الحمدلله؛

همه عمر برندارم سر از این خمار مستی***که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت افتد***دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی¹

إن شاءالله که هیچ فردی بیمار نشه، هر چند همه ی این ها امتحانی است از طرف خدا، برای سنجیدن میزان ایمان ما و شاید هم سنجیدن میزان شکرگزاری و صبور بودن ما. إن شاءالله که از همه ی این امتحانات سربلند پیروز بیائیم.

إن شاءالله به حق اهل بیت علیهم السلام و حرمت این ماه و به حق عزت همه ی افرادی که پیش خدا آبرو دارند، خدا به تمام بیماران سلامتی عطا کنه. (الهی آمین)

راستی إن شاءالله در برزخ های زندگی هم بهترین تصمیمات رو همه بگیریم و در برزخی که بعد از این دنیا در پیش داریم، هیچ کدوم گرفتار نشیم و همگی در سایه  ی رضا و خشنودی خدا و اهل بیت علیهم السلام باشیم.

برای سلامتی همه ی بیماران و سلامتی خودتون یه صلوات زیبا بفرستید.

برای رسیدن به خواسته هامون هم یه صلوات زیباتر بفرستیم.

اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

از روی لطف و محبّت، ما رو از دعای خیرتون بی نصیب نکنید، مخصوصا بیمارمون رو.

دلاتون سرشار از نور خدایی.

.............................................................................................................

1- سعدی

کلامی از جنس نور

پسرم!

همانا تو را به ترس از خدا سفارش می کنم که پیوسته در فرمان او باشی،

و دلت را با یاد خدا زنده کنی،

و به ریسمان او چنگ زنی،

چه وسیله ای مطمئن تر از رابطه تو با خداست،

اگر سررشته ی آن را در دست گیری؟

دلت را با اندرز نیکو زنده کن،

هوای نفس را با بی اعتنایی به حرام بمیران،

جان را با یقین نیرومند کن،

و با نور حکمت روشنایی بخش،

و با یاد مرگ آرام کن.

پس جایگاه آینده را آباد کن، آخرت را به دنیا مفروش و آنچه نمی دانی مگو،

و آنچه بر تو لازم نیست بر زبان نیاور،

و در جاده ای که از گمراهیِ آن می ترسی، قدم مگذار،

زیرا خودداری به هنگامِ سرگردانی و گمراهی، بهتر از سقوط در تباهی هاست.

...................................................................

نهج البلاغه، نامه ی 31، بخشی از نامه ی امام علی علیه السلام به فرزندش امام حسن مجتبی علیه السلام