إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَعِیمٍ

«برای مدتی تاریکی همه جا را فرا گرفت و در این شرایط احساس کردم درون چیزی حرکت می کنم. بعدها به این نتیجه رسیدم که درون دهلیزی حرکت می کرده ام. پس از مدتی متوجه شدم از سوی دیگر این دهلیز خارج شدم. در این زمان به سوی نور سفیدی جذب یا کشیده شدم که در زیبایی و جذابیت بی نظیر بود. در محیط اطراف من آن قدر طراوت و شادابی وجود داشت که گویا وارد باغ مینو یا پردیس شدم... . از نقطه ای در بالا به بدنم نگاه می کردم که دکتر داشت آن را تکان می داد. چهره آنان چنان واضح و روشن بود که هنوز پس از سالیان دراز آنها را به خاطر دارم...».¹

.

«کَیْفَ تَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ کُنْتُمْ أَمْواتاً فَأَحْیاکُمْ ثُمَّ یُمیتُکُمْ ثُمَّ یُحْییکُمْ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ»²

چگونه خدا را انکار می کنید با آنکه مردگانی بودید و شما را زنده کرد، باز شما را می میراند [و] باز زنده می کند [و] آن گاه به سوی او بازگردانده می شوید.

---

1: تجربه خانم دارلا، 45 ساله که در 6 سالگی هنگام عمل جراحی برای لحظاتی قلب او از کار افتاد./برگرفته از کتاب ادراکات لحظات نزدیک به مرگ و تحولات روحی آن.

2: آیه 28 سوره بقره ، تصویر برگرفته از سایت راسخون