شما چرا معطّلید؟
از فرمایشات أمیرالمؤمنین علیه السّلام است که:
فَإنَّ الْغَایَةَ أَمَامَکُمْ، وَ إنَّ وَرَآءَکُمُ السَّاعَةَ تَحْدُوکُمْ. تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا، فَإنَّمَا یُنْتَظَرُ بِأَوَّلِکُمْ ءَاخِرُکُمْ.1
«ای مردم! لقاء خدا، نتیجۀ اعمال، بهشت و دوزخ، در جلوی شماست و مرتّباً بسوی آن حرکت می‌کنید و بدان نزدیک می‌شوید. و آن ساعت مرگ و اجل پشت سر شماست و با آواز حُدِی شما را میراند و به آن غایتی که در پیش دارید می‌رساند.»
(همانطور که برای شتر در راههای طولانی و بیابانهای گرم، برای آنکه طول راه را حسّ نکند و این مسافت را طیّ کند ساربانان آواز حُدِی می‌خوانند تا بالاخره شتر را به مقصد رسانیده، بارش را برزمین گذارند؛ أمیرالمؤمنین علیه السّلام اجل را به آواز حُدی تشبیه میفرماید که از پشت سر دائماً در گوش انسان می‌نوازد تا بالاخره او را وارد در این منزل بگرداند.)
تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا. «بار خود را سبک کنید تا برسید.»
میفرماید: ارواح انبیاء و ائمّه و اولیاء و پاکان همه رفتند و در منازل خود در بهشتها مسکن گزیدند، ارواح مخلَصین و مقرَّبین همه در مقصود آرمیدند و قافله به منزل رسید؛ ای بندگان خدا! شما چرا معطّلید ؟ بار گناه، علاقه‌های مادّی و شهوی فراوان شما را خسته و معطّل نموده و منضجر و کسل کرده است.آنها را بریزید، ریشۀ علائق را ببرید، خود را سبک کنید تا بدین قافلۀ رحمت و لقاءِ الهی خود را برسانید و عقب نیفتید.
فَإنّما یُنْتَظَرُ بِأَوَّلِکُمْ ءَاخِرُکُمْ. «پیشینیان که رفته‌اند در انتظار شما هستند.»
میفرماید: قیامت بر پا نمی‌شود و بعث و حشر و نشر انجام نمی‌گیرد مگر آنکه بازماندگان به گذشتگان ملحق شوند. پس بواسطۀ اعمال سیّئه و زشتیهائی که نموده‌اید نتوانستید خود را به ارواح پاکان برسانید و آنها را در ترقّب و انتظار نگاهداشته‌اید؛ با اعمال نیکو و اخلاق پسندیده و ملکات فاضله و عقائد حسنه خود را به قافلۀ طیّبین و طاهرین برسانید، و آنها را از انتظار بیرون آورید. و اگر فرضاً در دنیا عمر طولانی کنید، اگر این عمر توأم با پاکی دل و نیّت و اخلاق و کردار شما باشد، در حال حیات ارواح شما به عالم بالا و ملا اعلی متعلّق شده، و به مقام طهارت و قرب رسیده، و به ارواح پاکان پیوسته‌اید.
کتاب معاد شناسی؛حضرت آیة الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی قدس‌سره
1:«نهج البلاغة» خطبۀ 21؛ و از طبع مصر با تعلیقۀ عبده، ج 1، ص58
سلام و رحمه الله
باشد که قلبمان خاشع به سخنان مولا باشد.