تهاجم فرهنگی 3

من خیلی نگران زبان فارسی‌ام؛ خیلی نگرانم.

سالها پیش ما در این زمینه کار کردیم، اقدام کردیم، جمع کردیم کسانی را دُور هم بنشینند. من می بینم کار درستی در این زمینه انجام نمی گیرد و تهاجم به زبان زیاد است. همین‌طور دارند اصطلاحات خارجی [به‌کار می برند]. ننگش می کند کسی که فلان تعبیر فرنگی را به کار نبرد و به جایش یک تعبیر فارسی یا عربی به کار ببرد؛ ننگشان می کند. این خیلی چیز بدی است؛ این جزو اجزاء فرهنگ عمومی است که باید با این مبارزه کرد.

دوستان! زبان فارسی یک روزی از قسطنطنیه‌ی آن روز، از استانبولِ آن روز، زبان علمی بوده تا شبه قاره‌ی هند؛ اینکه عرض می کنم از روی اطلاع است. در آستانه(۱۶) - مرکز حکومت عثمانی - زبان رسمی در یک برهه‌ی طولانی‌ای از زمان، زبان فارسی بوده. در شبه قاره‌ی هند برجسته‌ترین شخصیت‌ها با زبان فارسی حرف می زدند و انگلیس‌ها اولی که آمدند شبه قاره‌ی هند، یکی از کارهایی که کردند این بود که زبان فارسی را متوقف کنند؛ جلو زبان فارسی را با انواع حیَل و مکرهایی که مخصوص انگلیس‌ها است گرفتند. البته هنوز هم زبان فارسی آنجا رواج دارد و عاشق دارد؛ کسانی هستند در هند - که بنده رفته‌ام دیده‌ام، بعضی‌هایشان اینجا آمدند آنها را دیدیم - عاشق زبان فارسی‌اند؛ اما ما در کانون زبان فارسی، داریم زبان فارسی را فراموش می کنیم؛ برای تحکیم آن، برای تعمیق آن، برای گسترش آن، برای جلوگیری از دخیلهای خارجی هیچ اقدامی نمی کنیم. یواش یواش [در] تعبیرات ما یک حرفهایی می زنند - هر روزی هم که می گذرد یک چیز جدیدی می‌آید - ما هم نشنفته‌ایم. گاهی می‌آیند یک کلمه‌ای می گویند، بنده می گویم معنای آن را نمی فهمم ، می گویم معنای آن چیست؟ معنا [که‌] می کنند، تازه ما اطلاع پیدا می کنیم که این کلمه آمده؛ [این‌] یواش یواش کشانده شده به طبقات و توده‌ی مردم؛ این خطرناک است. اسم فارسی را با خط لاتین می نویسند! خب چرا؟ چه کسی می خواهد از این استفاده کند؟ آن کسی که زبانش فارسی است یا آن کسی که زبانش خارجی است؟

یکی از امیدبخش ترین آیات قرآن کریم

وَمَنْ یتَّقِ اللَّهَ یجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا

وَیرْزُقْهُ مِنْ حَیثُ لَا یحْتَسِبُ

وَمَنْ یتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ

إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ

قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیءٍ قَدْرًا

................................................

و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم می کند،

و او را از جایی که گمان ندارد روزی میدهد؛

و هر کس بر خدا توکل کند، کفایت امرش را می کند؛

خداوند فرمان خود را به انجام می رساند؛

و خدا برای هر چیزی اندازه‌ای قرار داده است!

________________________________________________________________________________________________________

پ.ن1: آیات فوق، آیات شریفه ی 2 و 3 سوره ی مبارکه ی طلاق هستند.

پ.ن2: ادامه ی مطلب تفسیر این آیات و دستورالعملی از حاج آقا نخودکی به امام خمینی (ره) است.

دل نوشته ی 5: غریبِ قریب

سلام؛

امروز 26 خرداد 1393 تولد زمینی داداش محمد جواد هستش، به معنای واقعی مصداق این جمله که: صدای یک پرواز... فرود یک فرشته ....شروع یک زندگی و آغاز یک معراج انسانی به سمت خدا...

اولین بار که با داداش محمدجواد آشنا شدم، نمی دونم دقیقا چندسال پیش بود اما یادمه اون زمان تلویزیون، سریالی از زندگی نامه اش ساخته بود و پخش می کرد، داداش محمدجواد بعد از شهادتشون با دخترشون خیلی ارتباط داشتند و دخترشون ایشون رو می دیدند و باهاشون صحبت می کردند، بعد از اون سریال نسبت به ایشون اردات خاصی پیدا کردم، گاهی وقتا که به بعضی شهدا سلام می کنم و به ایشون نیز، واقعا حس می کنم که حضور دارند و پاسخ می دهند، یادمه واسه کنکور که درس می خوندم واسه این که انگیزه ام از بین نره یا تلاشم کم نشه، بعضی وقتا یه کارهایی می کردم مثلا این که، روزهای هفته رو تقسیم می کردم و هر روز رو به نام یک شخص می زدم و به ایشون توسل می کردم، سه روز از هفته رو به نام داداش محمدجواد زده بودم، شاید باورکردنی نباشه اما اون سه روز واقعا ارزشمند بودند واسم، حضور ایشون رو به وضوح حس می کردم این که در انجام تمام کارها حتی اعمال عبادی هم کمکم می کردند و کلا وجوشون خیلی پربرکت بود، هیچ وقت اون سه روز رو فراموش نمی کنم، خدایا شکرت، رهبر عزیزمون در دیدار با وزیر و مسؤولان وزارت کشور و استانداران در تاریخ 27آذر 1370 درمورد این شهید عزیز فرمودند: خدا او را غریق رحمت کند، و همچنان که غریبانه مجاهدت کرد و در راه خدا شهید شد، ثواب و اجر شهدای غریب راه خدا را به او ارزانی بدارد.

.........................................................................................

پ.ن1: داداش محمدجواد همون شهید محمدجواد تندگویان هستش که در سال 59 وزیر نفت بودند. که مقام معظم رهبری به زیبایی تمام او را «شهید غریب» خوانده اند.

پ.ن2: شما هم اگه دوست آسمونی دارید، معرفی کنید، اگر که نه، واسه خودتون یک نفر رو انتخاب کنید و بعدها آثار این دوستی رو مطمئن باشید که حس می کنید.

پ.ن3: ادامه ی مطلب یک معرفی کوتاه و یک خاطره ی کوتاه از این شهید بزرگوار هست.

السلام علیک یا بقیة الله

   اللهم عجل لولیک الفرج*الهی آمین*

                    فردا اگر بدون تو باید به سر شود

                                                           فرقی نمی کند شب من کی سحر شود...

...........................................................

دل‏ها گواهی می‏ دهند که او خواهد آمد با فریادی از جنس «أَنَا الْحَقّ»

و با عطری از جنس «جاءَ الحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِل».

او خواهد آمد و با آمدنش، تمام پنجره ‏های نیمه ‏باز را خواهد گشود،

       و زمین را از حصار دلتنگی غبارآلود زمان خواهد رهانید.

 

در شگفتم برای کسی که...

امام صادق (علیه السّلام) می فرماید: «در شگفتم برای کسی که از چهارچیز بیم دارد، چگونه به چهار چیز پناه نمی برد؟

در شگفتم برای کسی که ترس بر او غلبه کرده، چگونه به ذکر حَسبُنَا الله وَ نِعمَ الوَکیل¹پناه نمی برد؟ زیرا به تحقیق شنیدم که خداوند عزّوجلّ به دنبال ذکر یاد شده فرمود: پس (آن کسانی که به عزم جهاد خارج گشتند و تخویف شیاطین در آنها اثر نکرد و به ذکر فوق تمسک جستند) همراه با نعمتی از جانب خداوند (عافیت) و چیزی زائد بر آن (سود در تجارت) بازگشتند و هیچ گونه بدی به آنان نرسید.

و در شگفتم برای کسی که اندوهیگن است، چگونه به ذکر لا اله الاّ اَنتَ سُبحانَکَ إنّی کُنتُ مِنَ الظّالِمینَ²پناه نمی برد؟ زیرا به تحقیق شنیدم که خداوند عزوجل به دنبال ذکر فوق فرمود: پس ما (یونس را در اثر تمسک به ذکر یاد شده) از اندوه نجات دادیم و همین گونه مؤمنین را نجات می بخشیم.

و در شگفتم برای کسی که مورد مکر و حیله واقع شده، چگونه به ذکر أُفَوِّضُ اَمری إلَی اللهِ إنَّ اللهَ بَصیرٌ بِالعِبادِ³پناه نمی برد؟ زیرا به تحقیق شنیدم که خداوند عزوجل به دنبال ذکر فوق فرمود: پس خداوند (موسی را در اثر ذکر یاد شده) از شر و مکر فرعونیان مصون داشت.

و در شگفتم برای کسی که طالب دنیا و زیبایی های دنیاست، چگونه به ذکر «ما شاءَ الله لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ»⁴پناه نمی برد؟ زیرا به تحقیق شنیدم که خداوند عزوجل بعد از ذکر یاد شده (از زبان مردی که فاقد نعمت های دنیوی بود، خطاب به مردی که از آن نعمت بهره مند بود) فرمود: اگر تو مرا به مال و فرزند کمتر از خود می دانی، پس امید است خداوند مرا بهتر از باغ تو بدهد ...».

 من لا یحضره‌الفقیه، جلد 4، صفحه ی 392

..................................................................

1- سوره ی مبارکه ی آل عمران، آیه ی شریفه ی 173

2- سوره ی مبارکه ی انبیا، آیه ی شریفه ی 87

3- سوره ی مبارکه ی غافر، آیه ی شریفه ی 44

4- سوره ی مبارکه ی کهف، آیه ی شریفه ی 39

درس هایی از امام خمینی (ره)

 

  - کارهای عادیت را هم به قصد قربت کن تا پاداش داشته باشی.¹

  - سعی کنید که گناه نکنید؛

  اول چیزی که قلب انسان را کدر می کند، گناه است.

  همین کوچک شمردن گناه، بزرگترین گناه است. این که بگویم این  گناه کوچک چیزی نیست، موجب می شود که قدم های بعدی برداشته شود.²

.......................................................................................

  1- برداشت هایی از سیره امام خمینی (رحمة الله علیه)، ج 3، ص 228

  2- پا به پای آفتاب، ج 1، ص 284

اَلسَلامُ عَلَیکَ یا قَمَرَالعَشیرَه، یا ابوالفضل العباس

حضرت عباس(علیه السّلام) در خانه ای زاده شد که جایگاه دانش و حکمت بود. آن حضرت از محضر امیرمومنان، امام حسن و امام حسین(علیه السّلام) کسب فیض کرده است. لذا از علی بن ابیطالب(ع) در مورد حضرت عباس (علیه السّلام) نقل شده است که فرموده اند: "ان ولدى العباس زق العلم زقا، یعنی همان طور که پرنده به جوجه خود مستقیماً غذا می دهد، اهل بیت(ع) نیز مستقیماً به آن حضرت علوم و اسرار را آموختند."
و همچنین روایتی بدین مضمون از امامان معصوم (ع) نقل شده است که فرموده اند: "همانا عباس بن علی علم را چون غذا از پدرش وارد جان خویش نموده است."

امام سجاد(ع) می فرماید: " خداوند حضرت عباس(ع) را رحمت کند که به حق ایثار کرد و امتحان شد و جان خود را فدای برادرش کرد تا آنکه دو دستش قطع شد. لذا خداوند عزوجل در عوض،‌ دو بال به او عطا کرد تا همراه ملائکه در بهشت پرواز کند، همان طور که به جعفر بن ابی طالب (ع) هم دو بال عطا فرمود و به تحقیق، حضرت عباس (ع) نزد پروردگار مقام و منزلتی دارد که روز قیامت همه شهدا به آن مقام و منزلت غبطه می خورند."

امام صادق فرموده است: " شهادت مى‏ دهم که تو براى خدا و رسولش و برادرت خیرخواهى نمودى، پس تو چه نیکو برادر فداکار بودى."
* بقیة الله الاعظم، امام زمان(عج) در بخشى از سخنان پرمعنای خود در زیارت ناحیه مقدسه درباره عمویش عباس (ع) چنین مى‏گوید: "سلام بر ابوالفضل، عباس بن امیرالمؤمنین، همدرد بزرگ برادر که جانش را فداى او ساخت و از دیروز بهره فردایش را برگزید، آنکه فدایى برادر بود و از او حفاظت کرد و براى رساندن آب به او کوشید و دستانش قطع گشت..."

هر گل خوشبو که گل یاس نیست ***هر چه تلألو کند الماس نیست
ماه زیاد است و برادر بسی***هیچ یکی حضرت عبـاس نیست

........................................................................

پ.ن1: عباس از تولد تا شهادت یعنی یا حسین! "عین.لام"

پ.ن2: اعیاد شعبانیه بر شما خوبان مبارک. التماس دعا

پ.ن3: مطلب برگرفته شده از سایت راسخون

تفاوت میان انسانی که از گناه توبه کرده و خدا او را بخشیده است با فردی که به گناه آلوده نشده است!

«در معصیت گذرانیده، یک شب هم در عبادت بگذراند که تلافی شود و هکذا اگر دو روز را به لهو لعب سر نموده، دو روز صرف کارهای نیک و خیرات نماید.

و از جمله گداختن گوشت های حرام است به رنج و مشقت عبادت، مثلاً هر گاه العیاذ بالله از خمر یا مال حرام بدنش پرورش یافته، باید آن گوشت های حرام را به وسیله ی بیداری شب در نماز و دعا، و روزه ی روز آب کند تا طعمه ی جهنم نشود.

و مِن جمله بعد از انجام توبه با کمال دقت، مراقبت تام و تمامی در تمام اوقات شبانه روز و ساعات عمر خود نموده و بداند در وقت پیش آمدن کارهای زشت و سوء افعال و اعمال و اخلاق، خیلی مواظبت و استعداد می باید که غفلت نورزد و گرنه بعد از مرتکب شدن کار زشت اولاً اصلاح آن خیلی مشکل می شود و ثانیاً مثل کسی نیست که گناه نکرده و در اینجا دفع شبهه می شود چون در اخبار وارد شده: "التَّائِبُ مِنْ الذَّنْبِ کَمَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ "، یعنی کسی که از گناه توبه نماید مثل کسی است که گناه ندارد. بلی، مثل کسی است که گناه ندارد زیرا اگر توبه را بدان روش که عرض شد انجام دهد باعث آمرزش و مغفرت است، پس مثل کسی می شود که گناه ندارد. اما نفرموده مثل کسی است که گناه نکرده، فرق است میان کسی که گناه نکرده باشد با کسی که گناه ندارد. اولی "من لم یذنب" است ثانی "من لا ذنب له" کما لا یخفی. ثانیاً، فرقی دیگر است بین "آن که گناه ندارد" یا "آن که مثل کسی است که گناه ندارد" و این نکته معلوم است کسی را که تشبیه به غیر می نماید عین آن کس نخواهد بود، زیرا مشبه غیر از مشبه به است. علی ای حال حاصل مقصود از این تفصیل آن است که باید طالب سعادت مراقبت تمام نماید هم در افعال، هم در اخلاق.»

برگرفته از کتاب سوخته، در سیر و سلوک عارف توحیدی آیت الله شیخ محمدجواد انصاری همدانی، صفحه ی 62

دل نوشته ی 4: سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی...

امروز مبعث پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم هستش، همیشه دوست داشتم که روز تولدم،  مصادف بشه با یک مناسبت مذهبی و خداروشکر امسال این اتفاق افتاد، یعنی امروز تولدمه، این مدت خیلی حس خوبی داشتم، دیروز عصر به یکی از بهترین دوستام پیام دادم که بیا خونمون، دیگه نزدیک غروب بود و هنوز نیومده بود، منم فکر کردم شاید دیگه نیاد و قرار شد با آبجی بزرگم برم خرید، اما یکدفعه یکی در خونه رو زد وقتی رفتم دیدم دوستمه، همراه با هدیه ی تولدم، خیلی غافلگیرم کرد و خیلی خوشحال شدم، هدیه اش هم خیلی زیباست.

امروزم اکثرِ دوستام پیام تبریک فرستادن و بعضیا تقارن شدن تولدم با این روز قشنگ رو خجسته دونستن و تبریک گفتن، یکی از دوستای خیلی خوبم اول پیام تبریکش این شعر قشنگ رو نوشته بود، که تقدیم می کنم به شما خوبان:

سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی***عشق محمّد بس است و آل محمّد

.....................

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

راستی عیدتون هم مبارک و چقد خوبه که در این روز بزرگ برای هم و به یاد هم دعا کنیم، حواسمون باشه به قول حاج آقا ماندگاری در دعا برای خدا تعیین تکلیف نکنیم و مانند حضرت موسی علیه السلام دعا کنیم تا ان شاءالله در دنیا و عقبی عاقبت بخیر بشیم، این هم دعای حضرت موسی در قرآن در سوره ی مبارکه ی القصص، آیه ی شریفه ی 24، تقدیم به شما:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

ِِ«رَبِّ إِنِّی لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَی مِنْ خَیرٍ فَقِیرٌ»

«پروردگارا! هر خیر و نیکی بر من فرستی، به آن نیازمندم!»

خدایا سپاس.

............................................................................................................................

پ.ن: یک مطلب خیلی زیبا درباره ی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در ادامه ی مطلب گذاشتم که خوندنش خالی از لطف نیست:

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند:

ادعوا الله وأنتم موقنون بالاجابة واعلموا أن الله لا یستجیب دعاء من قلبغافل لاه .

خدا را بخوانید و به اجابت دعای خود یقین داشته باشید و بدانید که خداوند دعا را از قلب غافل بی خبر

نمی پذیرد.

"کنز العمال ، ج 2 ، ص 72 ، ح 3176"

..................................................

از بعثت او جهان جوان شد***گیتی چو بهشت جاودان شد

این عید به اهل دین مبارک***بر جمله مسلمین مبارک