یکی از عواملی که هر شیرینی را به تخلی می کشاند ، فکر نابودی و فساد و از بین رفتن است ، مثلاً حسابدران و ماءموران بانک که هر لحظه هزاران و میلیون ها تومان پول را در دست می چرخانند لذّت نمی برند ، زیرا می دانند در لحظه دیگر از دستشان گرفته می شود ، تمام لذّت های دنیا نیز تمام شدنی است ، قرآن می فرماید:
«ما عِندَکُم یَنفَدُ وما عِندَاللّهِ باقٍ» آنچه نزد شماست نابود شدنی و آنچه نزد خداست ابدی است .آری ، فکر فراق لذّت کامیابی را از بین می برد ، لیکن لذائذ بهشت ابدی است ، بارها قرآن درباره تمام بهشتیان و بسیاری از دوزخیان مساءله خلود و ابدیّت نعمت ها و عذاب ها را با صراحت اعلام فرموده است.در خلود و دوام نعمت ها جای هیچ شبهه ای نیست....
بر خلاف آنکه در دوزخ همه نوع زجر و شکنجه وجود دارد ، در بهشت همه نوع لذّت و رفاه و آسایش در اختیار بهشتیان است ، قرآن می فرماید:
«فِیهَا ما تَشتَهِیهِ الاَنفُسُ وَتَلَذُّ الاَعیُنُ» یعنی هر آنچه را انسان میل و اراده کند و هرچه چشم از آن لذّت می برد ، همه در اختیار اوست .
این آیه با همه کوتاهی خود به قدری جامع است که اگر تمام نویسندگان و گویندگان در تمام عمر خود در اوصاف بهشت بگویند یا بنویسند ، در این جمله کوتاه جا دارد و همه را شامل می شود.
