مراقب خود باشیم!

و طبق سنت اسلامی - که هر کس در هر مقامی هست ، همین که وارد مجلسی می‏شود 
باید ببیند هر کجا جای خالی هست همانجا بنشیند ، و یک نقطه مخصوص را 
به عنوان اینکه شأن من چنین اقتضا می‏کند در نظر نگیرد - آن مرد به اطراف‏ 
متوجه شد ، در نقطه‏ای جایی خالی یافت ، رفت و آنجا نشست . از قضا 
پهلوی مرد متعین و ثروتمندی قرار گرفت . مرد ثروتمند جامه‏های خود را جمع‏ 
کرد و خودش را به کناری کشید ، رسول اکرم که مراقب رفتار او بود به او رو 
کرد و گفت : 
" ترسیدی که چیزی از فقر او بتو بچسبد ؟ ! " 
- " نه یا رسول الله ! " 
- " ترسیدی که چیزی از ثروت تو به او سرایت کند ؟ " 
- " نه یا رسول الله ! " 
- " ترسیدی که جامه‏هایت کثیف و آلوده شود ؟ " 
- " نه یا رسول الله ! " 
- " پس چرا پهلو تهی کردی و خودت را به کناری کشیدی ؟ " 
- " اعتراف می‏کنم که اشتباهی مرتکب شدم و خطا کردم . اکنون به جبران‏ 
این خطا و به کفاره این گناه حاضرم نیمی از دارایی خودم را به این برادر 
مسلمان خود که درباره‏اش مرتکب اشتباهی شدم ببخشم ؟ " 
مرد ژنده پوش : " ولی من حاضر نیستم بپذیرم " . 
جمعیت : 

" چرا ؟ " 
- " چون می‏ترسم روزی مرا هم غرور بگیرد ، و بایک برادر مسلمان خود 
آنچنان رفتاری بکنم که امروز این شخص با من کرد " 

---

اصول کافی ، جلد 2 باب فضل فقراء المسلمین ، صفحه 260