بهترین تعاریف دنیا و زندگانى انسان را امیرمؤمنان على (علیه السلام) در چند جمله پر معنا تعریف مى کند و مى فرماید:
ما لاْبنِ آدَمَ والفَخر، اَوَّلُهُ نُطْفَة، وآخرُهُ جیفَة، لایَرْزُقُ نَفْسَهُ، وَلا یَدْفَعُ مَتْفَهُ. انَّ اللّه مَلکاً یُنادى فى کلِّ یَوْم: لِدُوا للْمَوْتِ، واجْمَعُوا لِلْفَناء وابْنُوا للخراب، الدّنیا دارُ مَمَرِ اِلى دار مقرِ والنّاسُ فیها رَجُلان: رَجُل باع فیها نَفْسَهُ فَاوْبَقَها، وَ رَجُل امْتاعَ نَفْسَهُ فأفتَقَها;(1)
پس آدم را با ناز چه کار که آغازش نطفه بوده است و پایان اش مردار. نه روزى خود دادن تواند و نه تواند مرگ اش را باز راند. و خدا را فرشته اى است که هر روز بانگ بر مى زند: بزایید براى مردن و فراهم کنید براى نابود گشتن و بسازید براى ویران شدن. و دنیا خانه اى است که از آن بگذرند، نه جایى که در آن بسر برند. و مردم در آن دو گونه اند: یکى آن که، خود را فروخت و خویش را به تباهى انداخت. و دیگرى، که خود را خرید و آزاد ساخت.
آجرک الله یا بقیة الله "عج"
