امام عسکرى علیه السلام :
همه پلیدى ها را در خانه اى نهادند و کلید آن دروغ است.1
.
تقواى الهى پیشه کنید و مایه زینت ما باشید ، نه مایه سرشکستگى ما.2
.
بیاییم به خاطر روی نورانی آقا امام زمان(عج) کمتر به هم دروغ بگوییم.
شهادت امام حسن عسکری علیه السلام بر همه تسلیت باد.
1:میزان الحکمه ، ح 17410.
2:بحار الأنوار ، ج 78 ، ص 372.، منبع تصویر؛ سایت تبیان
رهبر معظم انقلاب: چرا برای کشـور هزینه درست کردید؟ اگر خدای متعال به این ملت کمک نمی‌کرد، گروههای مردم به جان هم می‌افتادند، می‌دانید چه اتفاقی می‌افتاد؟ می‌بینید امروز در کشورهای منطقه، آنجاهائی که گروههای مردم مقابل هم قرار میگیرند، چه اتفاقی دارد می‌افتد؟کشور را لبِ یک چنین پرتگاهی بردند؛ خداوند نگذاشت، ملت هم بصیرت به خرج دادند. در قضـایـای سـال ۸۸، این مسـئله‌ی اصلی است؛ این را چرا فراموش می‌کنید؟
باید حواسمان را جمع کنیم، بفهمیم که: «من نام لم ینم عنه»1؛ اگر ما اینجا خواب برویم، جبهه‌ی دشمن، پشت سنگر خودش معلوم نیست خواب رفته باشد؛ او بیدار است، علیه ما توطئه خواهد کرد. به نظر من، فتنه‌ی سال ۸۸ هم همین بود؛ برای ما یک زنگ بود، یک زنگ بیدارباش بود.
تصویر از پایگاه رهبری
۱ ) نامه ۶۲ : از نامههاى حضرت علی(علیه السلام) است به اهل مصر که با مالک اشتر فرستاد، زمانى که او را به حکومت مصر منصوب کرد.
ادامه پست قبلی:
به هر حال گناهان آثار دارد:روحى و جسمى،مستقیم وغیرمستقیم.گناهان اجتماعى بدبختیهاى غیرمستقیم است،یعنى اولاً وابتدائاً اثر گناه عاید اجتماع مى‌شود ولى بعد چند برابر شده وبرمى‌گردد.در اجتماع قانون محاکات و مشابهه حکمفرماست.
اجتماع،هم خوبى را چندبرابر مى‌کند و هم بدى را.افراد اجتماع هرکدام به منزلهء آیینه‌اى نسبت به دیگرى مى‌باشند و آنچه در دیگران‌است حکایت مى‌کنند....
٢ .گفتیم که بعضى خیال مى‌کنند که خدا انسان را میان دوخوشبختى یا دو بدبختى مخیر کرده است.اولاً این مطلب فى حد ذاته درست نیست.پیغمبر اکرم و هیچ پیغمبرى به مردم نگفت ایهاالناس!شما براى اینکه در آن جهان خوشبخت شوید بیایید و در این دنیا متحمل بدبختى بشوید.برعکس،بدبختى دنیا را معلول تمرد ازپیشنهادهاى خود ذکر کردند.در اسلام که یک دین اجتماعى است نویدهاى بزرگ دنیایى است:وَ نُریدُ أنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفوا فِى الْأرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أئِمَّةً...وَعَدَ اللّٰهُ الَّذینَ ٰ امَنوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِى‌الْأرْضِ...إنَّ الْأرْضَ للّٰهِ ِ یورِثُها مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَالْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقینَ.وَ لَقَدْ کَتَبْنافِى الزَّبورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ....
رسول اکرم در یوم الانذار صریحاً وعده داد ملک شرق و غرب را.
و ثانیاً بهترین مشوق گناه این است که ما این‌طور تبلیغ کنیم که گناه به این دلیل گناه شمرده شده که خوشبختى است،خوشبختى گناه است.این خود یک نوع تبلیغ به طرف گناهکارى است.به عبارت دیگراین گونه تبلیغ خود وسوسهء گناه را در اطراف ایجاد مى‌کند.
منبع: کتاب یادداشتهای شهید مطهری جلد 1 صفحه494-497
*ادامه طولانی تر هست.در صورت تمایل بخوانید.
معمولاً ما وقتى که ایمان را معنا مى‌کنیم،مثلاً مى‌گوییم ایمان به‌اسلام یا قرآن پیغمبر این است که اعتقاد داریم که اسلام و قرآن و گفتهءپیغمبر حق است و از جانب خداست،و در این جهت نمى‌توانیم بین‌یک نوع علاقه و عادت و تلقینى که در ما هست با ایمان و تصدیق‌حقیقى فرق بگذاریم بلکه بین اظهار سرسرى و طوطى وارى با ایمان‌واقعى فرق نمى‌گذاریم و یک سلسله اعمال و تظاهرات را که هزار نوع‌ریشهء روحى دارد،اینها را دلیل بر ایمان مى‌گیریم.
بهترین دلیل ایمان این است که ما به گفتهء پیغمبر ایمان داشته باشیم‌به این معنى که به اثر دستورهاى پیغمبر ایمان داشته باشیم و واقعاًهمان طورى که به یک طبیب و آثار گفته‌هاى او ایمان داریم به آثارگفته‌هاى پیغمبر ایمان داشته باشیم.به‌طور مسلم واجب و حرام ومکروه و مستحب همه اثر دارند،گناهان را مخصوصاً بدانیم که اثر دارند.وقتى ما واقعاً مؤمن‌هستیم که به آثار گناهان اعتراف و تصدیق داشته باشیم.
متأسفانه بعضى این‌طور خیال مى‌کنند که گناه خوشبختى است‌ولى چون خداوند نمى‌خواهد که بشر دو خوشبختى داشته باشد هم دردنیا و هم در آخرت و باید از دو خوشبختى یکى را انتخاب کند،از این‌جهت هر که در دنیا خوشبخت شود،به جرم این خوشبختى باید در آن‌جهان عذاب بکشد.این است طرز تصور مردم از گناه که مستند به یک‌همچو فکر غلطى است.این است که گناهان را عین خوشبختیهامى‌دانند و حال آنکه مطلب برعکس است؛خوشبختى گناه نیست یاگناه چون خوشبخت کننده است گناه نیست،بلکه بدبختى گناه است وبه تعبیر دیگر گناه چون موجب بدبختى است گناه است.
منبع: کتاب یادداشتهای شهید مطهری جلد 1 صفحه493-494
پینوشت؛ این یادداشت ادامه دارد،بنابراین در صورت تمایل بفرمایید.
مرد سرگردانی که در امر خداشناسی گرفتار شک و تردید شده بود، خدمت امام صادق علیه السلام عرض کرد:
« ای فرزند رسول خدا(ص) مرا راهنمایی کن به این که خدا کیست! زیرا وسوسه گران مرا حیران ساخته اند، امام فرمودند: ای بنده خدا! آیا هرگز سوار بر کشتی شده ای ؟ عرض کرد آری، فرمود: هرگز کشتی تو در آنجایی که هیچ کشتی دیگری برای نجات تو نبوده، و قدرت بر شناگری نداشته ای، شکسته است ؟ عرض کرد: آری، فرمود: در آن حالت آیا قلب تو به این امر تعلق گرفت که موجودی هست که می تواند تو را از آن مهلکه نجات دهد ؟ عرض کرد آری. امام صادق علیه السلام فرمود: او خداوندی است که قادر بر نجات است در آنجا که هیچ نجات دهنده و فریاد رسی نیست.
نتیجه این که هر انسانی از راه دل و فطرت خود به وجود خداوند قادر، عالم، خالق حی و مهربان و... معرفت و شناخت و گرایش دارد و اگر هم در اثر عواملی از وجود خداوند غافل باشد، نمی تواند انکار کند در دوران زندگی اش حادثه ای رخ نداده است که دست او را از همه جا کوتاه ننموده، و او را متوجه وجود خداوند نکرده باشد.
بحار الانوار، ج 3، ص 41.
یک وقتی به مناسبتی خدمت امام رسیدیم؛ صحبت راجع به یک روحانی بود که یک تخلفی کرده بود و امام با ما مشورت می‌کردند که با او چگونه رفتار شود. من به ایشان مفصل گفتم که این پیروزی شما در انقلاب، محصول هزار سال آبروی روحانیت شیعه است - والّا چرا باید وقتی یک مرجع به میدان آمد، مردم این‌طور به دنبالش بیایند و جانشان را فدا کنند، که در نهضت امام بزرگوار ما کردند. هزار سال آبروی شیعه متراکم شد تا به اینجا رسید که یک مرجعی مثل امام بزرگوار ما که جرئت داشت، شجاعت داشت، قابلیت داشت، روح فداکاری و آگاهی به زمان داشت، پا بگذارد وسط میدان، و مردم هم به دنبالش بیایند - حالا بعضی از این هم‌لباسهای ما مثل موریانه‌ای که در یک بنایی بیفتد، دارند این آبروی هزارساله را ذره ذره می‌خورند و از بین می‌برند؛ ایشان هم این معنا را تصدیق کردند. واقع قضیه همین است. باید مراقب باشیم ما جزو آن موریانه‌ها نباشیم. خدای نکرده هر عملِ زشت و وقیح و یک کار نامناسبی که از یکی از ماها سربزند، رخنه‌ای در آن ذخیره‌ی ارزشمند هزار ساله‌ی روحانیت و علمای شیعه است.
بیانات در دیدار روحانیون استان سمنان1385/08/17
«وَبَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ کُلَّمَا رُزِقُوا مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقًا ۙ قَالُوا هَـٰذَا الَّذِی رُزِقْنَا مِن قَبْلُ ۖ وَأُتُوا بِهِ مُتَشَابِهًا ۖ وَلَهُمْ فِیهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ ۖ وَهُمْ فِیهَا خَالِدُونَ»به کسانی که ایمان آورده، و کارهای شایسته انجام داده‌اند، بشارت ده که باغهایی از بهشت برای آنهاست که نهرها از زیر درختانش جاریست. هر زمان که میوه‌ای از آن، به آنان داده شود، می‌گویند: «این همان است که قبلا به ما روزی داده شده بود. (ولی اینها چقدر از آنها بهتر و عالیتر است.)» و میوه‌هایی که برای آنها آورده می‌شود، همه (از نظر خوبی و زیبایی) یکسانند. و برای آنان همسرانی پاک و پاکیزه است، و جاودانه در آن خواهند بود.1
امام على علیه السلام :
اگر دیده دلت را به سوى آنچه از بهشت براى تو وصف مى شود بیفکنى، هر آینه جان تو از خواهشها و خوشیها و زیب و زیورهاى مناظر دنیا دورى مى کند و با اندیشیدن در جنبش شاخه هاى درختانى که بر کنار جویبارهاى بهشت، ریشه هاى آنها در تپه هاى مشک پنهان است حیران و سرگشته مى شود،اى شنونده! اگر دل خود را براى رسیدن به این منظره هاى دل انگیز مشغول دارى، جانت از شوق آن برمى آید و براى رسیدن هر چه زودتر به آنها، از همین مجلس من، به همسایگى خفتگان در گورها مى روى.2
1:سوره بقره آیه25
2:نهج البلاغة :خطبة 165
رحمت خدا و رضوان خدا بر امام بزرگوار که همه‌ى این چیزها را فکر کرد؛ آن چشم تیزبین و روشن‌بین، آن بصیرت الهى، بدون اینکه درس سیاست در جایى خوانده باشد، از کسى فراگرفته باشد، همه‌ى آن چیزهایى را که در این زمینه لازم بود، از خداى متعال الهام گرفت؛ به آن قلب پاکیزه الهام شد. امام هم بسیج را درست کرد، هم جهت را نشان داد. امام فقط نگفت حرکت کنید، راه بیفتید، احساس مسئولیّت کنید، بسیجى باشید؛ نه، گفت که چه کار کنید. به ما گفت هرچه فریاد دارید بر سر آمریکا بکشید. این یعنى جهت دادن؛ یعنى یاد دادن که چه کار کنید، کدام طرف بروید، کجا را نشانه بگیرید؛ این را به ما یاد داد.
...فرمود حفظ نظام از اوجب واجبات یا اوجب واجبات است؛ یعنى همه‌ى مسائل بعدى، فرع این مسئله است. این جهت را به ما نشان داد. ممکن است جنابعالى با رفیقت سرِ یک قضیّه‌اى کوچک یا بزرگ اختلافِ‌نظر داشته باشید امّا در حفظ نظام، هردو به قدرِ هم مسئولید.
آنهایى که نفهمیدند این حرف امام را، در یک جاهایى خطاهاى فاحش کردند.
امام، جهت را نشان میداد. این مرد بزرگ، این‌جورى حرکت میکرد.
بیانات در دیدار اعضاى مجمع عالى بسیج مستضعفین ۱۳۹۳/۰۹/۰۶
منبع تصویر؛شفاف
بیاناتی از رهبر عزیزمان؛
«آمدن اهلبیت به کربلا در اربعین، با این هدف بود که اعلام کنند: اینجا میعادگاه بزرگی است که با جمع شدن در آن، باید همواره هدف بزرگ اسلام را نیز به یاد بیاورید که همانا «تشکیل نظام اسلامی» و تلاش در راه آن حتی در حد شهادت است.»
«شهادت بدون خاطره، بدون یاد، بدون جوشش خون شهید، اثر خودش را نمی‌بخشد و اربعین، آن روزی است که برافراشته شدن پرچم پیام شهادت کربلا در آن آغاز شد».
«اهمیت اربعین در آن است که در این روز، با تدبیر الهی خاندان پیامبر یاد نهضت حسینی برای همیشه جاودانه شد و این کار پایه گذاری گردید. اگر بازماندگان شهدا و صاحبان اصلی، در حوادث گوناگون ـ از قبیل شهادت حسین بن علی در عاشورا ـ به حفظ یاد و آثار شهادت کمر نبندند، نسل های بعد، از دست اورد شهادت استفاده زیادی نخواهند برد. درست است که خدای متعال، شهدا را در همین دنیا هم زنده نگه می‌دارد و شهید به طور قهری در تاریخ و یاد مردم ماندگار است، اما ابزار طبیعی ای که خدای متعال برای این کار ـ مثل همه کار‌ها ـ قرار داده است، همین چیزی است که در اختیار و اراده ماست. ما هستیم که با تصمیم درست و به جا، می‌توانیم یاد شهدا و خاطره و فلسفه شهادت را احیا کنیم و زنده نگه داریم. اگر زینب کبری و امام سجاد(ع) در طول آن روزهای اسارت ـ چه در همان عصر عاشورا در کربلا و چه در روزهای بعد در راه شام و کوفه و خود شهر شام و بعد از آن در زیارت کربلا و بعد عزیمت به مدینه و سپس در طول سالهای متمادی که این بزرگواران زنده ماندند ـ مجاهدات و تبیین و افشاگری نکرده بودند و حقیقت فلسفه عاشورا و هدف حسین بن علی و ظلم دشمن را بیان نمی‌کردند، واقعه عاشورا تا امروز، جوشان و زنده و مشتعل باقی نمی‌ماند....»
بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
این حسین کیست که عالم همه دیوانه‌ى اوست
این چه شمعی است که جانها همه پروانه‌ى اوست
اى شعله‌ى فروزان، اى فروغ تابان، اى گرمابخش دلهاى خلایق! تو کیستى با این شکوه و جلال، با این شیرینى و دلنشینى، با این هیبت و اقتدار، با این‌همه لشکر دل‌به‌همراه، با غلغله‌ى فرشتگان که در کنار موکب تو با آدمیان رقابت میکنند؟ تو کیستى اى نور خدا، اى نداى حقیقت، اى فرقان، و اى سفینةالنجاة؟ چه کرده‌ئى در راه خدایت که پاداش آن خدائى‌شدنِ هر آن چیزى است که به تو نسبت میرساند؟ بنفسى انت، بروحى انت، بِمُهجَةِ قلبى انت، و سلام الله علیکَ یومَ وُلِدتَ و یوم اُستُشهِدتَ مظلوماً و یوم تُبعَثُ فاخِراً و مَفخَراً.
نوشته؛بخشی از تقریظ رهبر انقلاب بر کتاب پنجره‌هاى تشنه
منبع تصویر؛ پایگاه شهید آوینی
